GENCO ERKAL ANISINA

“O çobanlığı tercih edebilir ama ben sürüden biri olmayı kabul etmiyorum. 

Çağdaş bir toplum özgür bireylerden oluşur, halk koyun sürüsü olamaz.” (Genco Erkal)

GENCO ERKAL…
Sanatçılar ölümsüzdür.
Genco Erkal’da öyle hatta daha fazlası;
Boyun eğmeyen bir yaşam...
Türkiye'de politik tiyatronun öncüsü olurken,
Dostlar Tiyatrosu onunla markalaştı.
-Zaten o tek başına bir tiyatro-,
Tek kişilik oyunların ustası olarak sahnelere ismini perçinledi.
Brecht Kabare’yi sahneledi.
Senfonik konserlerde birçok yapıtı seslendirdi.
Tiyatroya ilişkin sayısız ödülleri dışında Sinemada da 2 kez Altın Portakal aldı.
Çok sayıda oyuna imza atsa da Nazım Hikmet’i en iyi o sahneledi,
Şiirlerini en çok o sevdirdi.
“Bir Delinin hatıra defteri” adeta onunla özdeşleşti.
İlk kez -1975’lerde 50 yıl öncesinde- Ankara’da izlemiştim.
Son kez ise 2017’de Kızımla birlikte İstanbul’da.
Tek başına bir toplumsal muhalefet,
Aydınlık mücadelecisi bir devrimci,

Duayen bir sanatçı.

Güle güle büyük usta.
Yıldızlar yoldaşın, toprağın bol, ışıklar içinde olsun…
(31 Temmuz 2024)

Remzi KOÇÖZ